Tag Archives: art

Is Hadji Murat the improved version of War and Peace?

Earlier I wrote that Hadji Murat can be seen as a mini version of War and Peace. But did Tolstoy deliberately rewrite War and Peace?

Tolstoy’s final work of fiction

Tolstoy wrote Hadji Murat over the course of eight years at the end of his life, from 1896 until 1904. It is the last piece of fiction that he wrote and his wife Sophia cherished it particularly. Because at that time he also wrote What Is Art? (1897), in which he, among other things, condemns fiction, he felt obliged to write Hadji Murat on the side.

Similarities and oppositions

In both works we find a large number of characters, 580 in War and Peace and 151 in Hadji Murat. Tolstoy uses these characters, from a simple soldier up to the tsar, to illustrate the war from a wide variety of perspectives. Real and fictitious characters and facts are intermingled.

In both works domestic scenes are contrasted with military scenes; in War and Peace the family life plays a bigger part, in Hadji Murat it’s the other way around. The domestic life is often luxurious, whereas at the front things are kept simple.

War can be beautiful too

Tolstoy philosophises in both works about the reasons for warfare. The war is typically started by an ambitious ruler, spirals out of control and before you know it millions of people have lost their lives. But it’s not all evil; there are many cheerful military scenes, particularly in Hadji Murat, even though Tolstoy was a self-proclaimed pacifist around 1900. Perhaps out of nostalgia, having fought in the Caucasian war himself.

In the beginning of Hadji Murat a small scale gun fight takes place between Russian and Chechen soldiers, in which one soldier is killed. This fight is described as “… the incessant, merry, stirring rattle of our rifles began, accompanied by pretty dissolving cloudlets of smoke.”. In War and Peace there are similar battle scenes; on the morning of the Battle of Borodino, for instance, Pierre is mesmerised by the battlefield scene in front of him: “… these puffs of smoke and (strange to say) the sound of the firing produced the chief beauty of the spectacle.”.

The eyes are the mirror of the soul

One of the most beautiful scenes in War and Peace is the reunion of Nicholas, returning home on leave, and his youth love Sonya. Because this reunion takes place in the drawing room in front of the whole family, Nicholas keeps it formal. He kisses Sonya’s hands and addresses her with you in stead of thou, but “глаза их, встретившись, сказали друг другу “ты” и нежно поцеловались”, their eyes met and said thou and exchanged tender kisses.

Tolstoy uses the exact same construction in Hadji Murat: a formal meeting takes place between the hero of the story and the Commander-in-Chief Vorontsov. Hadji Murat is formally surrendering himself to the Russians. “Глаза этих двух людей, встретившись, говорили друг другу многое, невыразимое словами, и уж совсем не то, что говорил переводчик.”,the eyes of the two men met, and expressed to each other much that could not have been put into words and that was not at all what the interpreter said.

Thanks to those two sentences the reader now knows much, much more about the characters. Although Nicholas ends up being happily married to Mary, the reader cannot help but think that he would have been happier with Sonya. In the case of Hadji Murat we now know, already in the beginning of the story, that Hadji Murat’s surrender was not sincere, but motivated by the hope that with the help of the Russians he could free his family and that Vorontsov knew this too. And Vorontsov knowingly agreed, probably because it was a matter of prestige for the Russians to have the great naïb on their side. And so Tolstoy cleverly lets the reader draw their own conclusions and actively involves them into the story.

Conclusion

All these similarities can lead only to one conclusion: Tolstoy deliberately rewrote War and Peace, probably to convey his current outspoken ideas about pacifism, and perhaps to write one more final work of fiction before he died, in order to close off his literary career once and for all.

Louis Lejeune – Battle of Moscow (Wikipedia)

 

Reading list: War and Peace and Hadji Murat

For a review on Hadji Murat  https://booksyo.wordpress.com/2015/11/15/hadji-murat-by-leo-tolstoy/


 

Is Hadzji Moerat de verbeterde versie van Oorlog en Vrede?

Eerder schreef ik al dat Hadzji Moerat een mini versie van Oorlog en Vrede is. Maar heeft Tolstoj Oorlog en Vrede bewust herschreven?

Tolstoj’s laatste fictieve verhaal

Aan het eind van zijn leven heeft Tolstoj acht jaar (1896-1904) aan Hadzji Moerat geschreven. Het is zijn laatste fictieve werk, en zijn vrouw Sofia was er bijzonder op gesteld. Omdat hij in die tijd ook Wat Is Kunst? (1897) schreef, waarin hij ondermeer fictie afdeed als amoreel, voelde hij zich schuldig en schreef hij alleen aan Hadzji Moerat als hij tijd over had.

Overeenkomsten en opposities

In beide werken komt een groot aantal personages voor: Oorlog en Vrede telt maar liefst 580 personages, en in Hadzji Moerat komen 151 personages voor. Tolstoj gebruikt al deze personages, van de simpele soldaat tot de tsaar, om de oorlog vanuit zo veel mogelijk perspectieven te laten zien. Echte personages en feiten worden afgewisseld met fictieve.

In beide werken wordt het huiselijke, familiaire leven gecontrasteerd met het militaire leven aan het front. In Oorlog en Vrede neemt het huiselijke leven het grootste gedeelte in beslag; in Hadzji Moerat het militaire. Dit huiselijke leven is vaak luxueus, terwijl het leven aan het front eenvoudig is, ook voor de heren van rijke afkomst.

Oorlog kan ook mooi zijn

In beide werken zitten tamelijk lange stukken waarin Tolstoj filosofeert over het nut van oorlog. De oorlog wordt doorgaans begonnen door een ambitieuze leider, loopt vervolgens totaal uit de hand en voor je het weet zijn miljoenen mensen omgekomen. Maar het is niet alleen maar negatief, er zijn, óók in Hadzji Moerat, terwijl Tolstoj toen al een overtuigd pacifist was, veel scenes waarin juist de schoonheid van de oorlog benadrukt wordt.

In het begin van Hadzji Moerat vindt schijnbaar zonder aanleiding een schermutseling tussen de Russen en Tsjetsjenen plaats waarbij een soldaat dodelijk geraakt wordt. Dit wederzijdse afschieten van geweren wordt beschreven als “een ononderbroken, uitdagend, vrolijk geknetter, vergezeld van sierlijk opstijgende rookwolkjes”. Ook in Oorlog en Vrede vinden soortgelijke scènes plaats, op de ochtend van de Slag bij Borodino bijvoorbeeld, kijkt Pierre gefascineerd naar het slagveld: “deze rookwolkjes en, gek genoeg, het geluid van het vuren, vormden de voornaamste schoonheid van het spektakel.”.

De ogen zijn de spiegel van de ziel

Één van de mooiste passages uit Oorlog en Vrede is het weerzien van Nikolaj, die met verlof thuisgekomen is, met zijn jeugdliefde Sonja. Omdat dit weerzien plaats vindt in de salon houdt Nikolaj het formeel, hij kust Sonja’s hand en spreekt haar aan met “U”, maar “глаза их, встретившись, сказали друг другу “ты” и нежно поцеловались”, hun blikken, elkaar ontmoetend, zeiden “jij” en kusten elkaar teder.

Tolstoj gebruikt precies dezelfde constructie in Hadzji Moerat. De held van het verhaal gaat naar de Russische opperbevelhebber Vorontsov om zich officieel aansluiten bij de Russen. “Глаза этих двух людей, встретившись, говорили друг другу многое, невыразимое словами, и уж совсем не то, что говорил переводчик”; de ogen van deze twee mannen ontmoetten elkaar en zeiden elkaar veel, dat niet in woorden werd uitgedrukt en dat geheel iets anders was dan wat de tolk zei”.

Dankzij deze twee zinnetjes weet de lezer nu veel meer over de betreffende personages. Hoewel Nikolaj uiteindelijk gelukkig getrouwd is met Marja, blijft de lezer achter met het gevoel dat hij met Sonja gelukkiger geweest zou zijn. In het geval van Hadzji Moerat weten we nu, ergens in het begin van het verhaal, dat de overgave van Hadzji Moerat niet oprecht was, maar dat hij hoopte met behulp van de Russen zijn gezin vrij te krijgen. We weten dat de opperbevelhebber dat ook wist, maar dat hij toch akkoord ging omdat het voor de Russen een prestige kwestie was om Hadzji Moerat aan hun kant te hebben. Met deze knappe kunstgreep laat Tolstoj de lezer zelf de conclusies trekken, waardoor de lezer direct betrokken wordt bij het verhaal.

Conclusie

Na al deze overeenkomsten kunnen gerust concluderen dat Tolstoj inderdaad Oorlog en Vrede heeft herschreven met Hadzji Moerat. Misschien om zijn toenmalige ideeën over pacifisme te uiten en misschien ook wel om nog één keer een fictief verhaal te schrijven voordat hij zou sterven, om zijn literaire carrière definitief achter zich te laten.

Louis Lejeune, Battle of Moscow (Wikipedia)

 

Boekenlijst:

Oorlog en Vrede en Hadzji Moerat


https://booksyo.wordpress.com/2015/11/15/hadji-murat-by-leo-tolstoy/  Voor een Engelstalige boekbespreking van Hadzji Moerat. 

 

 

The Artist Fyodor Tolstoy

Actually I intended not to write about the illustrious Tolstoy clan for a while, but a recent visit to the Hermitage in Amsterdam changed my mind. On the Alexander, Napoleon & Joséphine exhibition there I discovered to my delight seven beautiful medallions by Fyodor Tolstoy.

Count Fyodor Petrovich Tolstoy

Count Fyodor Petrovich Tolstoy was a first cousin of Fyodor, the 'American' Tolstoy and great uncle of our well known Lev Nikolayevich Tolstoy. His great-great-grandfather was Peter Tolstoy, the trustee of Peter the Great. He was born in 1753 and had, like apparently most Tolstoys, an idyllic childhood, even though his family was not wealthy. His artistic talents were discovered early, but according to tradition he was given a military upbringing.

Artistic

In 1802 he went to study at the the Academy of Arts in Saint Petersburg and there he was much happier than at the Naval Academy. It may not have been entirely appropriate for a Count Tolstoy, but his parents let him go. Fyodor dedicated the rest of his life to art. As a result he spent his life in relative poverty, even though he was quite successful as an artist.

Fyodor was an extremely talented painter, illustrator (of among others Dushenka by Bogdanovich), sculptor, and, if unemployed for a few moments, he cut out clever silhouettes. Later he also designed costumes and background scenery for the ballet.

Magnus Opus

His Magnus Opus is a series of 24 medallions depicting the war against Napoleon. After extensive research he decided to make them in the neoclassical style. In 1814, just after the Russians took Paris, he made the first one. It shows a bust of Alexander I. Making the medallions was an extremely laborious precision job, that required great craftsmanship. With this first one he managed to secure a grant that would allow him to finish the other 23. That was necessary because he made them to express his patriotic feelings and not on an assignment. In 1836 he made the last one.

Tolstoy gained international fame with these medallions. In Vienna they wrote that nothing finer had been made in the past centuries and Goethe was so impressed that he wanted to meet him. The British government asked if he could also make a series about British victories. An offer he declined on patriotic grounds.

Hermitage Amsterdam

And now seven of the twenty four medals are on display in the Hermitage in Amsterdam, where they can be admired until the 8th of November 2015.

http://www.hermitage.nl/en/tentoonstellingen/alexander_napoleon_josephine/index.htm

 

 

The Tolstoys – Nikolai Tolstoy